Po³amany ludzik Letra

Drugi ?lepy i g³uchy, zajêty do przodu pêdzeniem
Czasem ten pierwszy wyci¹ga³ d³oñ bo siê martwi³
Ten drugi uwierzy³, ¿e sobie poradzi sam z tym
Okie³zna ?wiat, rozum nie mo¿e mieæ barier
Uwierzy³, ¿e sam da rade, sam bêdzie swoim ?wiat³em
Pierwszy tupa³ ze z³o?æi gdy nie odpowiedzialne dziecko
Wiedzia³o co jest s³uszne i tak wybra³o szaleñstwo
Zalewa³ ?wiat ³zami topi³ w rozpaczy
Ten drugi robi³ wci¹¿ ?le mimo wiedzy ¿e go straci
Taka ludzka natura ¿e mo¿emy mieæ dobry przyk³ad
A i tak potrafimy tylko ?le wybraæ
Robimy mnóstwo b³êdów tracimy g³owê dla zmys³ów
Chcemy byæ coraz mocniejsi, my?limy ¿e to droga mistrzów
Ten drugi te¿ tak my?la³ czci³ swoj¹ wolno?æ
Od kilku tysiêcy lat ci¹gle mieszkaj¹ obok

Ten pierwszy wskaza³ mu drogê, pokaza³ sposób
Da³ ?rodki na to ¿eby mógli w koñcu spotkaæ siê kiedy?
Mówi³ do niego czêsto i spokojnie s³ucha³
Wymaga³ tylko wierno?ci i tylko jego kocha³
Ten drugi kocha³ ¿ycie chcia³ byæ szczê?liwszy ni¿ lepszy
My?la³ o swym przyjacielu tylko gdy ponosi³ klêski
Mówi³ do niego ze ³zami p³yn¹cymi z oczu
Prosi³ o spokój, by pokaza³ mu na kryzys sposób
Ten pierwszy wci¹¿ pomaga³, wci¹¿ ufa³
Wci¹¿ dawa³ mu znaki i pomaga³ drogi szukaæ
Ten drugi gdy tylko wysch³y ³zy robi³ wszystko by oszukaæ
I dalej ucieka³ w swoje sny o chmurach
Chcia³by i?c prosto w drug¹ strone, prawdy nie szuka³ spokoju
Lecz luzu i s³awy, dziwnie dzia³my nie s³ysz¹c s³ów przyjació³
Mimo mocy rozumu nie umiemy pokonaæ strachu przed samotno?ci¹
Dusi nas makrokosmos tracimy ¿ycia ostro?æ psuje nam go pozorna wolno?æ
Ten drugi dla blasku chwili straci³ g³owê, pierwszy maj¹c szczê?cia
To zwi¹zek w jedn¹ strone