Print

Gjá¸ná¥ det rá¸ykfylte lokalet eg vet ikkje kor i frá¥ han har det gá¥r han langsomt i frá¥ baren ingen tá¸r spá¸r koss han har det om lykter lyser rett i mot han finnes ingen skygge bak han som et speil uten bilde som en tur uten Mathilde Han gá¥r beine veien heim han gá¥r uten á¥ sei ha det til Konsul Bá¸rs gt og há¥per du er inne han gá¥r heile veien heim til Mathilde Han tenner seg en rá¸yk uten filter borte med parkerings forbudt-skiltet han har en stein oppi skoen han har en liten en pá¥ lommen slá¥r aldri kron eller mynt gá¥r aldri til há¸yre gá¥r aldri til venstre for ná¥r han fá¸rst har begynt á¥ gá¥ ingen kan stoppa han dá¥ nei det finnes ingen grenser Og ná¥r han omsider kommer fram vil hu dá¥ ha ham? From Letras Mania