Marianne weber

Buiten bloeien de violen
Buiten bloeien de violen De zon staat hoog, het is een warme middag Ga naar mijn pa in het verpleegtehuis Hij is zo alleen, hij heeft zoveel verloren Z'n glimlach, z'n gezondheid, en z'n thuis Maar buiten bloeien de violen, buiten speelt de orgelman Maar ik weet dat hij daar nooit meer, nooit meer van genieten kan Ooit was hij een sterke kerel, nu zit hij daar bleek en klein Letras de cancionesBuiten bloeien de violen, wat kan het leven treurig zijn ’n gang een lift en dan zie ik hem zitten ‘k loop naar hem toe hij heeft me niet herkend hij zegt niet veel maar even later ziet ie z'n blik die zegt wat fijn dat je er bent Maar buiten bloeien de violen, buiten speelt de orgelman Maar ik weet dat hij daar nooit meer, nooit meer van genieten kan Ooit was hij een sterke kerel, nu zit hij daar bleek en klein Buiten bloeien de violen, wat kan het leven treurig zijn Ik neem hem mee ga iets met hem drinken En later ga we nog een blokje om Dan is het weer tijd, ik breng hem naar zijn kamer Ik beloof hem dat ik gauw heel gauw weer kom Maar buiten bloeien de violen, buiten speelt de orgelman Maar ik weet dat hij daar nooit meer, nooit meer van genieten kan Ooit was hij een sterke kerel, nu zit hij daar bleek en klein Buiten bloeien de violen, wat kan het leven treurig zijn From Letras Mania